جشن‌ عروسى *پيرشاليار (شهريار)* مراسمى بسيار كهن‌ است‌. اگر چه‌ اين‌ مراسم‌ در طول‌ زمان‌ با تغييرات‌ بسيارمواجه‌ بوده‌، ولى ريشه‌هاى كهن‌ ‌خود را به‌ خوبى حفظ‌ كرده‌ است‌. در منابع‌ مكتوب‌ تاريخى آمده‌ است‌: پير روحانى به‌ نام‌ پيرشاليار نزد مردم‌ اورامان‌ بسيار محترم‌ است‌ و كتابش‌ را به‌ بيگانگان‌ نشان‌ نمى دهند و كلماتش‌ به‌ جاى ضرب‌المثل‌ به‌ كار مى رود. جشن‌ بزرگ‌ مردم‌ اورامان‌ دربهمن‌ماه‌ كه‌ سال‌ روز ازدواج‌ اوست‌ برگزار مى شود. اين‌ مراسم‌ هر سال‌ در بهمن‌ماه‌، در آغاز چله‌ كوچك‌،در سه‌ مرحله‌ و طى سه‌ هفته‌ انجام‌ مى شود. در اولين‌ هفته‌ بهمن‌ماه‌،گردوهايى كه‌ از باغ‌ پيرشاليار چيده‌ شده‌، براى اهالى ارسال‌ مى شود و به‌ اين‌ ترتيب‌ اهالى از شروع‌ مراسم‌ با خبر مى شوند. در دومين‌ مرحله‌ مراسم‌، كه‌ شب‌ چهارشنبه‌ بعد آغاز مى شود بچه‌هاى روستا پيش‌ از طلوع‌ آفتاب‌ به‌ پشت‌ بام‌ مى روند و با خواندن‌ اشعار و گرفتن‌ هدايايى از اهالى،خبر از برآمدن‌ خورشيد و آغاز مراسم‌ قربانى مى دهند.با طلوع‌ اولين‌ اشعه‌ آفتاب‌، نوبت‌ ذبح‌ گوسفندان‌ و گاوهاى قربانى در بين‌ اهالى،شبانگاه همه‌ مردان‌ در خانه‌ پير جمع‌ شده‌،گروه‌ گروه‌ در جايگاه‌ مخصوص‌ طايفه‌ خود مى نشينندو براى تبرك‌ رشته‌ تسبيح‌ چوبين‌ دانه‌ درشت‌ و تخت‌ گيوه‌ به‌ جاى مانده‌ از پير را مى بوسند.سپس‌ مراسم‌ با نواختن‌ دف‌ و گفتن‌ ذكر آغاز مى شود. در سومين‌ جمعه‌ بهمن‌ماه‌،مردان‌ نان‌هايى را كه‌ به‌ شكل‌ قرص‌هاى طلايى رنگ‌ از آرد گندم‌ و مغز گردوى كوبيده شده تهيه‌ شده‌ اند و با گياهان‌ خشك‌ چون‌ ريحان‌ و سياه‌دانه‌ تزيين‌ شده‌ است‌،بر سر مزار پيرشاليار يا ديگر پيرها(پير خالو-پيره سياوله و ...)مى برند و پس‌ از جمع‌ شدن‌ بر سر مزار پير، نان‌ها را روى هم‌ مى ريزند و آنها را خرد كرده‌،با ماست‌ بين‌ حاضران‌ تقسيم‌ مى كنند. هر سال‌ در دومين‌ هفته‌ ارديبهشت‌، اهالى اورامان‌ و روستاهاى مجاور به‌ رسم‌ تبرك‌ و براى شفاى بيماران‌ قطعه‌اى از تخته‌ سنگ‌ كنار مزار پير شاليار را مى كنند و با خود مى برند و بر اين‌ باورند كه‌ كرامت‌ و پير شاليار باعث‌ تبرك‌ اين‌ سنگ‌ شده‌ و هر سال‌ دوباره‌ سبز خواهد شد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: